จริงๆ เรื่องที่ผมตั้งใจว่าจะเขียนเกี่ยวกับการออกนอก Comfort Zone ของผมในปีนี้
มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการวิ่งครับ
ใช่แล้วครับ "การวิ่ง"
(3 ตอนที่ผ่านมา แค่เกริ่นเท่านั้นเอง 555)
เนื่องจากปีที่แล้วผมเฝ้าไข้คุณพ่อเกือบทั้งปีเลยไม่มีเวลาออกกำลัง
ก็ได้แต่อาศัยการเดินวันละหมื่นก้าวนั่นแหละ พอประทังสุขภาพไปได้
จริงๆ ก็เดินจริงจังเลยแหละ (เดินจนติด top 10 ของ campaign นั้น
จนเค้าเชิญไปร่วมออกงานตอนปิด campaign เลย แต่สุดท้ายไม่ได้ไป เพราะติดงานอื่น)
ช่วงที่ผมเดินนั้น แฟนผม (หรือ "คุณภิริ") ก็เดินด้วย หลังๆ เธอก็เริ่มวิ่งครับ
แต่ตัวผมนั้นไม่ยอมวิ่ง เพราะผมมีความเชื่อฝังหัวอยู่ว่าผมวิ่งไม่ไหว!!
ที่ผมคิดแบบนั้นเพราะว่า ผมคิดว่าน้ำหนักตัวเองมากวิ่งแล้วขาต้องพัง เข่าต้องพังแน่ๆ
แล้วผมก็เจ็บหัวเข่าอยู่แล้ว (หมอเคยบอกว่าเยื่อหุ้มหัวเข่าคุณอักเสบถาวรตลอดชีวิต)
แล้วผมก็เคยผ่าตัดเอาเหล็กดามระหว่างกระดูกต้นขากับสะโพกด้วย
คือ โรคเกี่ยวกับขา กับเข่า มันเยอะนั่นแหละ
ตัดกลับมาช่วงต้นปี เดือนมกรา ที่ผ่านมา
สุดท้าย คุณภิริก็ทนไม่ไหว อยากไปงานวิ่งจัด (เห็นคนอื่นไปวิ่งกันเยอะ)
ผมก็เอาว่ะ ไปก็ไป 555
No comments:
Post a Comment