ในช่วงระหว่างที่ผมวิ่งนั้น ผมก็ได้ทดลองพยายามวิ่งดูหลายๆ แบบ
ว่าแบบไหนมันถึงจะดีหรือเหมาะสมกับตัวผมที่สุด
ในช่วงแรกๆ นั้นผมเน้นวิ่งเร็วเอาไว้ก่อน เพราะคิดเอาเองว่าวิธีการนี้จะทำเวลาได้ดีที่สุด
ซึ่งการวิ่งเร็วนั้น มันทำให้เหนื่อยง่าย และไม่เหมาะกับคนที่เพิ่งจะมาเริ่มวิ่งแบบผมซะด้วย
วิ่งเร็ว แล้วก็เหนื่อยหอบ แล้วก็หยุดเดิน พอหายเหนื่อยก็วิ่งเร็วใหม่ วนลูปแบบนี้
Stat มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาวิ่งได้เท่าเดิมทุกวัน แถมโคตรเหนื่อยเลยด้วย
แถมที่แย่กว่านั้นคือการวิ่งเร็วๆ เนี่ย การวิ่งต่อรอบทำระยะได้แค่ 1 กิโลแล้วก็ไม่ไหว ต้องหยุดเดิน
ซึ่งคุณภิริโค้ชของผมของบอกว่า ตามโปรแกรมจริงๆ แล้วเค้าให้ฝึกวิ่งแบบ easy ก่อน
ก็คือ วิ่งให้ช้าที่สุดเท่าที่จะช้าได้ โดยที่ห้ามหยุดเดิน
คือคุณจะวิ่งช้ายังไงก็ได้ แต่จุดสำคัญคือห้ามเดิน คือ เน้นวิ่งเอาระยะทางก่อน
ยังไม่เน้นทำเวลา ซึ่งไอ่ผมมันก็ดื้ออ่ะนะ เอาแต่วิ่งแบบที่ตัวเองคิดมาหลายวัน
แต่สุดท้ายมันไม่พัฒนา ก็เลยต้องยอมเปลี่ยนวิธี
ประกอบกับการวิ่งมาแล้วหลายๆ วัน มันทำให้ขาผมเริ่มล้าแล้วล่ะ
แถมรองเท้าก็ไม่ใช่รองเท้าวิ่งซะด้วย เป็นแค่รองเท้า training
ทำให้ผมจำใจต้องเปลี่ยนมาวิ่งช้าแบบ easy...
...ซึ่งและแล้ว ผมก็ได้คนพบความแปลกประหลาดอันน่าทึ่งบางอย่าง...
No comments:
Post a Comment